Söyleşi Vol.2 /NUE CONSTRUCTION

İkinci söyleşimi genç iç mimar Koray Ulusoy ile gerçekleştirdim. Hazır nesne olarak her gün hareket halinde içini gezerek tükettiğimiz mekânlara başka bir gözle bakabilmenin imkânlarını yine Ulusoy’un mekân üretimi sırasında çektiği fotoğraflar üzerinden derinleştireceğiz. Mimarlık ve sanat arasındaki ilişki salt malzemenin, formun, ihtiyacın, zamanın veya ütopyanın sınırlarında gezinmiyor. Bir bakış açısı içinde yaşadığımız mekâna ait bedenin belleğini yer yer dramatik ve soyut bir fotoğrafta esere dönüşünü, diğer yandan da üretimin kaydını tutuyor. Tüketim alanı ise üzerine düşündükçe mümkün olmaktan çıkıyor. Doğrusu umut veriyor. Şöyle ki bir mimarın üretimi olan eserin salt mekân ve mekâna ait duyguyla sınırlı kalmaması, üretiminden bir soyut resme giden görme biçimi heyecan verici.

TANKS R US (TOYS R US)

Ters dönmüş bir tank, sağ paletinin üzerine yerleştirilmiş bir koşu bandı ve bunun için özel dizayn edilmiş palet altı tekerler. Koşu bandının üzerinde gerçek Amerikan atletler sergi boyunca belli sürelerde koşuyorlar ya da hızlı yürüyüş yapıyorlar. Farklı disiplinlerin ortak bir karması olan iş, Amerika’nın askeri zihniyetini, atletizmini ve ulusalcılığını bir bakıma gözler önüne seriyor. Çünkü iş, içinde barındırdıklarıyla fazlasıyla Amerikan! Koşan atletler adeta çok hızlı akan şehir hayatına uyum sağlamaya çalışan Amerikalılar gibi, hızlı akan bir tüketim.

Sibernetik Sanat

21. Yüzyılın estetik çeşitliliği “sibernetik estetik” ve onun uzantılarını da barındırıyor. Sanatçının ve izleyicinin algısal değişiminde rolü büyük olan bu estetik anlayış ve sıkı bir bağlantıda olduğu “bilgi teorisi”, sadece üretim dilini değiştirmekle kalmayıp sanatın alımlanmasının analizi için de rasyonel bir araç sunuyor. Peki nedir sibernetik estetik? Sanat üzerine gerek içerik gerekse form olarak etkileri neler? Sibernetik teknolojiler nasıl bir sanat dili oluşturdu ve bunu ne amaçla kullanıyor?

Bir Fırsat Olarak Kriz

Bu metin benim bir önceki yazımın devamı niteliğinde çünkü İstanbul’daki bu üzücü ve depresif durum, kendi kişisel ve mesleki hayatım üzerindeki tüm gücü ve etkisiyle devam ediyor. Bu yüzden de aklım sürekli sosyo-politik zorluklar ve sorunlar yaşandığı zaman sanat ve kültürün rolü hakkındaki düşüncelerle dolu.

Sanat için İz Sürmek

İtiraf edeyim; ben aslında Slinkachu’nun eserlerinin peşine düşmüştüm… İki hafta önce Dubai’de iken, İngiliz sanatçı Slinkachu’nun Dubai Walls projesi ile orada olduğunu okuyunca, eserlerini yakından görebilme ümidiyle City Walk adlı bir alışveriş merkezine koştum. Kanımca son yıllarda sokak sanatına en yeni ve farklı soluğu getiren Slinkachu takip edilmesi gereken bir sanatçı. Slinkachu’ya yazımda ayrıca geleceğim ama öncelikle, sanatçının izini süreyim derken karşılaştığım diğer sanatçılar ve eserleri aracılığıyla bir sokak sanatı projesi olarak Dubai Walls projesini aktarayım.

Rastlantının Mükemmelliği

Ali Bilge Akkaya’nın X-IST’te gerçekleşen ikinci kişisel sergisi ‘’İki veya rastlantısal zamanların gerçek hikayeleri’’ ilk kişisel sergisinde yer alan fotoğrafların devamı olarak karşımıza çıkıyor. Farklı lokasyonlarda çekilen fotoğraflardan oluşan içeriği ile an’ı rastlantısallık üzerinden yakalayarak izleyicinin de kendi dünyasına ait parçalar bulmasına sebep oluyor.

MASALLARLA DOLU BİR DÜNYADA KURGUSALLIKTAN GERÇEĞE

Masallar geçmişten günümüze hayatımızda önemli bir role sahiptir. Çocukluktan itibaren büyüklerimiz tarafından dinlemeye alışkın olduğumuz masallar, bizi var olmayan bir şeyi varmış gibi düşünmemize sebebiyet verir. Var olmayan bir dünyada yürümek hepimizin ilgisini çekmiştir. Onlar kimi zaman gerçektir, kimi zamansa hayal ürünü. Ve dikkat ettiğimizde genellikle onlar hep büyü üzerine olur; periler, hayaletler ve cinler masalların baş kahramanlarıdır. Her ne kadar ilk dinlediğimizde bir gerçeklik payı bulamasak da, biraz düşündüğümüzde aslında her birinin vermek istediği bir mesaj vardır. Günümüz çağdaş sanatında da bu konu Güneş Terkol’un ilgi odağı olmuş, bu ilgi odağı çerçevesinde üretim yapmış ve bu ürettiklerini seyirciyle buluşturmak için 14 Aralık 2016 tarihinde sanatın ana arteri haline gelmiş olan Tophane’de bulunan Krank Art Gallery’de sergi açmıştır. 2 Şubat 2017’ye kadar süren serginin küratörlüğünü Ali Akay yapmıştır. Krank Art Gallery’nin mekanı küçük olmasına rağmen, açtığı sergileriyle bir derinlik yakalamıştır. Güneş Terkol’un sergisi hem galerinin lokasyonuna, hem de galerinin kendi iç yapısına oldukça uyumludur.

Söyleşi Vol.1 / PARADOKS

Teknolojinin hayata sızmasını değil, zamanın ve bütün üretimin ele geçirildiği bir dönemi yaşıyoruz. İnsanoğlu teknolojiyi kontrol etmek şöyle dursun, tamamen teslim alınmak üzere. Sanat ve teknoloji arasındaki mesafe de günümüzde farklı sayılmaz. Ancak sanatında farklı arayışları teknolojinin imkanlarından uzak, dokunaklı, boyanın ve tuvalin buluşmasını ifade dili olarak terk etmeyen sanatçılarımız üretimleriyle bizi heyecanlandırıyor.

Şiddeti Göstermek

Şiddet denilince; yumruk atmayı, küfür etmeyi, savaşları hatta savaş çığırtkanlığı yapanları düşünebilirsiniz. Şiddet denilince; kapınızın önüne park edilmiş bir kamyon da düşünebilirsiniz. Şiddet denilince sahaya atılan bir çakmaktan tutun; inanç sömürüsü, duygu istismarı, sansürlenen sanat eseri veya birinin kendi doğrularına olan saplantılı inancını da düşünebilirsiniz. Şiddet denilince ne anladığınız herkesi ilgilendirir. Bana göre başkaları tarafından tedirgin edildiğimiz her şey şiddettir.

EN ABSÜRD AMCA UNCLE GRANDPA!

“Güldürürken düşündüren” diye bir tanımlama kullanılır komediler için, ki bugüne kadar gülerken düşündüğüm pek olmamıştır. Ancak görev icabı izlediğim bir çizgi filmin hem çok güldüreceğini hem de izlerken ağzımı açık bırakıp düşündürmekle kalmayıp hayata bakış açımı da değiştirebileceğini hiç düşünmezdim. Ama oldu!